Βιζυηνός, Το αμάρτημα της μητρός μου

 

Το αμάρτημα της μητρός μου – eirinipax

 

 

 

Γεώργιος  Μ. Βιζυηνός

Χρονολόγιο

Το 1846 έχει γεννηθεί ο πρωτότοκος Χρηστάκης και ίσως το 1847 η πρώτη αδερφή Αννιώ, αυτή που πλάκωσε η μάνα στον ύπνο της.

1849: Γεννιέται στη Βιζύη της Αν. Θράκης, γιος του πραματευτή Μιχαλιού (1813-1854) και της Δέσποινας ή Μιχαλούς ή Μιχαλιέσσας (1827-1907).

1850: Γεννιέται   η δεύτερη αδερφή  Αννιώ, που πεθαίνει μικρή από βαριά αρρώστια

1854: Πεθαίνει ο πατέρας του από τύφο και πιθανόν την επόμενη χρονιά η Αννιώ Β΄.

1860-1868:  Ο συγγραφέας βρίσκεται στην Πόλη. Τα πρώτα χρόνια είναι νεοσύλλεκτος στο σινάφι των ραπτών και μετά το θάνατο του τυραννικού αφεντικού του, γίνεται προστατευόμενος του Κύπριου εμπόρου Γιάγκου Γεωργιάδη.

1868-1872: Βρίσκεται στην Κύπρο, ρασοφόρος  προστατευόμενος και υποτακτικός του αρχιεπίσκοπου Σωφρόνιου Β’  και σπουδάζει στη Λευκωσία.

1872: Επιστρέφει στην Πόλη, παρουσιάζεται στο Γ. Χασιώτη, διευθυντή του ελληνικού λυκείου του Πέραν και ζητά την προστασία του. Εγγράφεται στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και συνδέεται με τον Ηλία Τανταλίδη.

1873:  Γνωρίζεται με τον Γ. Ζαρίφη, ο οποίος του προσφέρει την προστασία του. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου βρίσκεται στην Αθήνα, μαθητής της τελευταίας τάξης του Γυμνασίου Πλάκας. Τυπώνει τα “Ποιητικά Πρωτόλεια” και συμμετέχει στο Βουτσιναίο διαγωνισμό με τον “Κόδρο”.

1874:: Ο “Κόδρος” βραβεύεται στο διαγωνισμό και τυπώνεται στην Αθήνα. Ο Βιζυηνός Εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή.

1875: Φτάνει για σπουδές στη Γοτίγγη. Συμμετέχει και πάλι στο διαγωνισμό με τη “Διαμάντω”, μια πεντάπρακτη χαμένη τραγωδία του.

1876: Η ποιητική του συλλογή   «Ἄραις Μάραις Κουκουνάραις».βραβεύεται στο Βουτσιναίο και μετονομάζεται “Βοσπορίδες Αὖραι”

1877:   Βρίσκεται στη Λιψία. Επαινείται στο Βουτσιναίο για τη συλλογή «Ἑσπερίδες»    Την ίδια χρονιά δολοφονείται ο αδερφός του Χρηστάκης.

1878:  Ταξιδεύει στην Πόλη και πιθανόν στη Βιζύη και την Αθήνα.

1879:    Συναντά στο Βερολίνο τον πρεσβευτή Α. Ρ. Ραγκαβή και του διαβάζει ποιήματά του. Δημοσιεύεται στο περιοδικό «Διάπλασις τῶν παίδων» το πρώτο παιδικό του διήγημα: « ραψ καί Κάμηλος ατο»

1881: Ταξιδεύει στο Σαμάκοβο της Θράκης, όπου αρχίζει να ασχολείται με την υπόθεση μεταλλείου. Τυπώνεται στη Λιψία η διδακτορική του διατριβή.

1883:   Βρίσκεται στο Λονδίνο, όπου ασχολείται με τη διατριβή του επί υφηγεσία. Απρ. 1: “Τό μάρτημα τς μητρός μου” δημοσιεύεται γαλλικά (“La nouvelle revue”). Απρ. 10 και 17: Το διήγημα δημοσιεύεται στα ελληνικά («Εστία») Αυγ. 21 και 28: “Μεταξύ Πειραις καί Νεαπόλεως” (“Εστία”). Οκτ. 23-Νοέμβρ. 6: “Ποίος το φονεύς το δελφο μου» («Ἑστία»)

1884:   Πεθαίνει ο Ζαρίφης κι ο Βιζυηνός επιστρέφει και εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα. Ιαν. 1-29: “Α συνέπειαι τς παλαις στορίας” (“Εστία”). Μαΐου 1 και 2: “Πρωτομαγιά” (εφ. «Ἁκρόπολις»). Ιούν. 17-Ιούλ. 1: “Το μόνον της ζως το ταξίδιον” (“Εστία”). Νοέμβριος-Δεκέμβριος: Τρομάρας (  «Διάπλασις τῶν παίδων») Τυπώνεται στην Αθήνα η διατριβή του επί υφηγεσία με τίτλο «Ἡ φιλοσοφία τοῦ καλοῦ παρά Πλωτίνω»”. Τυπώνεται η συλλογή «Ἀτθίδες Αὐραι»

1885:  Εκλέγεται υφηγητής της ιστορίας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα διδάσκει ψυχολογία και λογική σε γυμνάσια.. Τον επισκέπτεται η μητέρα του στην Αθήνα. Ιαν. 27: «Διατί μηλιά δέν γινε μηλέα» («Εβδομάς»)

1886:   Ασχολείται πάντοτε με την υπόθεση του μεταλλείου στο Σαμάκοβο. Από ένα τέτοιο ταξίδι φαίνεται θα εμπνεύστηκε το διήγημα του “Μοσκώβ Σελήμ”, που θα γραφεί πάντως μετά το Σεπτέμβριο.

1888: Αυγ. 6-27: «Οἱ Καλόγεροι καί ἡ λατρεία τοῦ Διονύσου ἐν Θράκῃ» («Εβδομάς»)

1889: Αποτυγχάνει στον Α’ Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Γνωρίζεται με τον κατοπινό βιογράφο του Ν. Ι. Βασιλειάδη. Τον Οκτώβριο πραγματοποιεί το τελευταίο ταξίδι του στη Βιζύη.

1890: Καθηγητής της ρυθμικής και δραματολογίας στο Ωδείο Αθηνών. Αύγουστος- Σεπτέμβριος:  Άρρωστος από “νόσημα του μυελού”, βρίσκεται για λουτρά στο Bad Gastein της Αυστρίας.

1892: Εκδηλώνεται το πάθος του για την Μπετίνα Φραβασίλη και η φρενοβλάβειά του. Απρ. 14: Κλείνεται στο Δρομοκαΐτειο. Τον Ιούλιο πεθαίνει σε ηλικία τριανταοχτώ χρονών από αποπληξία ο αδερφός του Μιχαήλος.

1894: Η μελέτη του «Ἀνά τόν Ἑλικώνα, βαλλίσματα»,  δημοσιεύεται στην «Εἰκονογραφημένη Ἑστία»

1895:  Απρ. 28-Μαίου 16: πρωτοδημοσιεύεται ο “Μοσκώβ Σελήμ” στην  εφημερίδα             «Εστία»

1896: Απρ. 15: Πεθαίνει στο Δρομοκαΐτειο εξαιτίας “προϊούσης γενικῆς παραλύσεως” και κηδεύεται με δημόσια δαπάνη.

54 σκέψεις σχετικά με το “Βιζυηνός, Το αμάρτημα της μητρός μου

  1. γεια σας κυρια!!

    σας ευχαριστω για τις σημειωσεις! γραφω διαγωνισμα στο αμαρτημα την κυριακη…

    θα ηθελα να σας κανω μια ερωτηση σχετικα με την τριτη ενοτητα…ο αφηγητης διηγειται γεγονοτα στα οποια δεν ειναι παρων…τα οποια ομως οπως αναφερεται «προφανως τα γνωριζει απο διηγησεις της μητερας κ των αδελφων του»
    επομενως εμεις δεν τον θεωρουμε αφηγητη παντογνωστη…σωστα?
    θεωρουμε απλα την εστιαση ως διευρημενη εσωτερικη εστιαση?

    1. Δίνει την εντύπωση ότι είναι «παντογνώστης». Όσα αναφέρει, στην ουσία, τα αναδιηγείται. Έτσι εξηγείται επίσης και η ιδιαίτερα συνοπτική αφήγηση των γεγονότων της περιόδου που απουσίαζε από το σπίτι: π.χ. όλη η ζωή της πρώτης υιοθετημένης αδερφής μάς δίνεται σε 4 ρήματα.

  2. αχ σας ευχαριστω παρα πολυ κυρια !! με προβληματιζε το συγκεκριμενο σημειο γιατι υπηρχε διχογνωμια αναμεσα στις καθηγητριες μας (σχολειου /φροντιστηριου)…
    μπορω να σας ρωτησω και κατι ακομα…(συγγνωμη αν σας κουραζω!)
    μπορειτε να μου αναφερετε καποια χαρακτηριστικα σημεια στα οποια υπαρχει ελευθερος πλαγιος λογος? Για παραδειγμα το σημειο «…επλαγιασαμεν το γλυκυτερον αντικειμενον των μεριμνων μας , την μιαν και μονην μας αδερφην!» ειναι?…και επισης σε σημεια οπως «…και ηρχισα να κλαιω.Ω! ειπον,η μητερα μου δεν με αγαπα και δεν με θελει…»(στα οποια υπαρχει δλδ το «ειπον» «ειπε» κτλ …) θεωρουμε οτι εχουμε ελευθερο πλαγιο υφος ή απλα εναλλαγη ευθεος πλαγιου λογου?
    Και κατι τελευταιο….τα πολιτιστικα στοιχεια τι διαφορα εχουν απο τα λαογραφικα ?…σε μια ερωτηση για «τον ηθογραφικο χαρακτηρα» του εργου τι αναφερουμε?…(θρησκευτικες συνηθειες αναφερουμε? πχ «να ξεφορεσει ο παπας πανω της..»)
    ουφ…αυτα…(μεχρι στιγμης) μου εχουν μεινει οι δυο τελευταιες ενοτητες! μακαρι να το δειτε και να απαντησετε πριν ερθει το αυριο!!!
    (και παλι σας ευχαριστω και συγγνωμη! αλλα…εσεις δεν θελατε να μας παρετε!..-αστειευομαι-:)…καληνυχτα!)

    1. Ελεύθερος πλάγιος λόγος / ελεύθερο πλάγιο ύφος ή καλύτερα αφηγημένος μονόλογος ονομάζεται η τεχνική απόδοσης του λόγου του ήρωα δια του λόγου του αφηγητή, δηλαδή δια της τριτοπρόσωπης εκφοράς. Διαπλέκεται δηλ. ο λόγος του αφηγητή και ο λόγος του ήρωα σε σημείο που τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Αυτό προὑποθέτει όμως συνήθως τριτοπρόσωπη αφήγηση! Άρα μην ασχολείσαι με τέτοιες λεπτομέρειες
      Τα λαογραφικά στοιχεία είναι στοιχεία πολιτισμού. Και ναι, αναφέρουμε θρησκευτικές συνήθειες και γενικά οτιδήποτε μας βοηθά να «φωτογραφήσουμε» την κοινωνία της εποχής, όταν μιλάμε για τον ηθογραφικό χαρακτήρα.
      Ακούς εκεί δεν ήθελα να σας πάρω! Ελπίζω να μην το εννοείς.
      Καλή συνέχεια στο διάβασμα!

  3. …δηλαδη σε μια ερωτηση για τις αφηγηματικες τεχνικες του εργου να μην ψαξω για ελευθερο πλαγιο υφος?

    ωραια! σας ευχαριστω πολυ για τις διευκρινισεις! εγραψα!…καλα μου φανηκαν τα θεματα…καμια σχεση με τον κρητικο, αφου να φανταστειτε μου εφθασε και ο χρονος!Θα δειξει βεβαια…

    (ναι εχετε δικιο δεν εννοω οτι δεν θελατε…αλλα επρεπε με νυχια και με δοντια ν προσπαθησετε!!! ευτυχως προνοησατε με τη δημιουργια του μπλογκ 🙂 και παλι σας ευχαριστω.

  4. «Ο αφηγητής βάζει συχνά περιορισμούς στον εαυτό του αποσιωπώντας τις πληροφορίες που απέκτησε εκ των υστέρων και δίνοντάς μας μόνο τις πληροφορίες που είχε κατά τη στιγμή της δράσης.»
    Εδώ τι εννοείτε;

  5. θα ήθελα επίσης μια εξήγηση (ή εδώ, αλλιώς αύριο) για τα αντιθετικά ζεύγη και τη λειτουργία τους. Και μήπως υπάρχει ένα χωρίο όπου φαίνεται η διάσταση αφηγητή-παιδιού και ενήλικα-αφηγητή ή απλώς (π.χ.σε μια τέτοια ερώτηση) παραθέτουμε 2 χωρία όπου φαίνεται στο ένα το παιδί και στο άλλο ο ενήλικας…;

  6. Αυτό που εννοώ είναι η διάκριση ανάμεσα στο εγώ που αφηγείται και στο εγώ που δρα-βιώνει. Ο ενήλικας αφηγητής γνωρίζει όλη την αλήθεια για το μυστικό της μητέρας του αλλά δεν μας το αποκαλύπτει από την αρχή. Επίσης η διάκριση ανάμεσα στις δυο αφηγηματικές οπτικές γωνίες είναι εμφανέστερη στα σημεία που ο ενήλικας αφηγητής καυτηριάζει τα «γιατροσόφια» και τις προλήψεις της εποχής σχετικά με τις ασθένειες.

  7. καλη σας μερα θα ηθελα και εγω να σας κανω μια ερωτηση!!!μου εχει τεθει στο σχολειο το ερωτημα <>παρολο που εχω ανατρξει σε πολλεσ ιστοσελοδες και των 2 αφηγματων δεν εχω καταφερει να βρω καποια λυση!!!μηπως θα μπορουσατε να μου εξηγησετε που ακριβως πρεπει να αναφερθω???σας ευχαριστω πολυ

  8. Αν κατάλαβα καλά την ερώτησή σου: στο σχολικό βιβλίο, από τη σελ. 125 ως τη σελ. 144, διάβασε προσεκτικά και θα δεις ότι σε κάποια σημεία είναι ο αφηγητής-παιδί κάνει σχόλια που δε συνάδουν με την ηλικία του, γιατί προϋποθέτουν ωριμότητα πνευματική και κριτική σκέψη. Τα περισσότερα είναι στις δυο πρώτες ενότητες, όπου αφηγείται την αρρώστια και το θάνατο της μικρής Αννιώς 2.

  9. δεν ξερω για ποιο λογο αλλα δεν εμφανιστηκε η ερωτηση….η ερωτηση βασικα ειναι να συγκρινετε τη μητερα του βιζυηνου με τη γρια λουκαινα με ψυχολογικουσ ορους

  10. Να συγκρίνεις δηλαδή τον ψυχισμό των δύο γυναικών. Να εξετάσεις αν ο αφηγητής και στις δυο περιπτώσεις διεισδύει στα μύχια της ψυχής των δυο γυναικών και μας αφήνει να δούμε το φορτίο που κουβαλά η καθεμιά στην ψυχή της. Να βρεις ομοιότητες και διαφορές.

  11. Σας ευχαριστω παρα πολυ για το χρονο σας πρωτα απο ολα και για τη βοηθεια που μου δωσατε!!!!τωρα καταλαβα τι ζηταει η ερωτηση!

  12. καλημέρα σας και καλή χρονια να έχετε!!! θαυμάσια η δουλειά που κάνετε!!! σας ευχαριστώ πολύ
    είμαι συνάδελφος και μολονότι διδάσκω αρκετά χρόνια κυρίως έκφραση έκθεση, δεν έχω εμπειρία στη λογοτεχνία κατεύθυνσης, γιαυτό θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με το «πλαίσιο» αντιμετωπισης των παράλληλων κειμένων: αρκεί η αναζήτηση κοινών και/ή διαφορετικών στοιχείων των συγκρινόμενων κειμένων ή αναζητούμε και άλλα στοιχεία; ποιες είναι οι «αρετές» μιας καλά οργανωμένης απάντησης (στα παράλληλα κείμενα);
    σας ευχαριστώ πολύ

    1. Καλημέρα και καλή χρονιά και σε σας! Σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκω ανταπόκριση από συναδέλφους. Ξεκίνησα την προσπάθεια πειραματικά φέτος, κυρίως για να βοηθήσω τους μαθητές του σχολείου μου, αλλά βλέπω τελικά ότι η επισκεψιμότητα της σελίδα είναι αρκετά μεγάλη.
      Τώρα, όσο για τα «παράλληλα» κείμενα δεν ξέρω αν υπάρχει καμιά συνταγή. Συνήθως οι ερωτήσεις είναι συγκεκριμένες. Π.χ. «Να γίνει συγκριτικός σχολιασμός του αποσπάσματος από «Το αμάρτημα της μητρός μου» του Γ. Βιζυηνού με το παρακάτω απόσπασμα από την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη όσον αφορά στη θέση της γυναίκας.» (πανελλήνιες 2003). Σ’ αυτήν την άσκηση οι μαθητές καλούνται να βρουν ομοιότητες και διαφορές αλλά μόνο όσον αφορά τη θέση της γυναίκας. Καλό είναι να εξετάζουν παραλληλα και τα δυο κείμενα (γνωστό και άγνωστο) και να κάνουν συνεχείς αναφορές σε χωρία των δυο κειμένων. Κατά τη γνώμη μου, είναι καλύτερα ακόμα και να αριθμούν (πρώτη ομοιότητα, άλλη μία διαφορά) προκειμένου να γίνει πιο εύκολο το έργο του βαθμολογητή.

  13. Διαπλέκεται δηλ. ο λόγος του αφηγητή και ο λόγος του ήρωα σε σημείο που τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Αυτό προὑποθέτει όμως ετεροδιηγητικό αφηγητή!
    Πώε εννοείτε το ότι «προϋποθέτει ετεροδιηγητικό αφηγητή»; ότι σε καμμία περίπτωση ομο-(ή αυτο)διηγητικής αφήγησης δεν μπορεί να υπάρξει ΕΠΛ; Εφόσον ο ΕΠΛ είναι διφωνικός γιατί όχι; Από πού αντλήσατε αυτήν την πληροφορία;

    1. Εννοώ ότι η έννοια του«ελεύθερου πλάγιου λόγου» είναι λειτουργική κυρίως στην τριτοπρόσωπη αφήγηση, εφόσον σ’ αυτή τη μορφή αφήγησης εξαρχής διακρίνεται το«εγώ» του αφηγητή από το«εγώ» του προσώπου επομένως χάρη στον δείκτη του γραμματικού προσώπου μπορούμε να ξεχωρίσουμε
      –και άρα να μετρήσουμε τη διαπλοκή– του λόγου του προσώπου με τον λόγο του αφηγητή. Αλλά στην πρωτοπρόσωπη/αυτοαναφορική αφήγηση, ο δείκτης του γραμματικού προσώπου «εξουδετερώνεται», και επομένως είναι πιο δύσκολο να αναγνωρίσουμε τον ΕΠΛ.
      Πραγματικά ο ελεύθερος πλάγιος λόγος είναι λόγος «διφωνικός», ανάμεσα στο λόγο του αφηγητή και στο λόγο του ήρωα: τριτοπρόσωπη αφήγηση, χρόνος παρελθοντικός, σύμφωνα με την προοπτική του αφηγητή˙ όμως ταυτόχρονα, υπάρχουν και δείκτες προσφορικότητας σύμφωνα με την προοπτική του χαρακτήρα˙ επιτονισμός, δηλ. αξιολογικός προσανατολισμός του λόγου αμφίσημος, με τρόπο που ο λόγος του αφηγητή άλλοτε να συγκλίνει προς το λόγο του ήρωα και να εκφράζει την αποδοχή, τη συμπάθεια, την αλληλεγγύη του αφηγητή προς τον ήρωα, άλλοτε να αποκλίνει απ’ αυτόν, οπότε μέσα στον ελεύθερο πλάγιο λόγο ακούγονται δύο φωνές, δύο ύφη, προοπτικές.
      Δεν νομίζετε όμως ότι είναι υπερβολή να αναλωνόμαστε σε τόσες λεπτομέρειες όταν απευθυνόμαστε σε μαθητές της Γ λυκείου; Θα χάσουμε το δάσος!

    1. Δεν υπάρχουν sos στη λογοτεχνία. Μόνο το πεζογράφημα του Ιωάννου που τέθηκε πέρσυ στις εξετάσεις θεωρείται outsider.

  14. γεια σας..θα ηθελα να σας ρωτησω 2 πραγματα οσον αφορα το κειμενο γιατι μου εδωσαν ασκησεις για το σπιτι και δεν μπορω να τις απαντησω…στην 3η ενοτητα 1) ποια ειναι τα στοιχεια που αντλουμε για το εθιμικο της υιοθεσιας στη Θρακη? και 2)η ερωτηση λεει,να παρατηρησουμε τη μεταμορφωση της μητερας ως προς τον ψυχισμο και την συμπεριφορα της μετα το θανατο της Αννιως ?

    1. Είναι ερωτήσεις που απαντώνται αν διαβάσεις πολύ προσεκτικά το κείμενο. Περιγράφοντας όλη τη διαδικασία της υιοθεσίας (μέσα στην εκκλησία, έξω από το σπίτι της μέλλουσας θετής μητέρας σελ. 139-140) έχεις απαντήσει στην πρώτη. Και στη δεύτερη αν προσέξεις πώς αλλάζει η μητέρα μετά το θάνατο της Αννιώς (φροντίζει για τα άλλα παιδιά, δουλεύει, ετοιμάζει υιοθεσίασελ.139) βρήκες την απάντηση.

  15. καλησπερα σας!
    Μια βοηθεια ζητω…ποιος ειναι το ψυχολογικο πορτραιτο του μμικρου Γιωργη κ της μητρος του υστερα απο τα 40 ημερονυκτια στην εκκλησια κ λιγο πριν την προσευχη της μητερας μεχρι εκει που λεει »το καημενο μας το Αννιω! εγλυτωσεν απο τα βασσανα του!» σελ.138.
    μας το ζητουν σαν ασκηση να τα καταγραψουμε ομως χωρις να εχουμε διδαχτει τις σελιδες 136-138.
    ευχαριστω πολυ.

    1. Δεν καταλαβαίνω πολύ καλά για ποιο απόσπασμα μιλάς. Η προσευχή της μάνας είναι στη σελίδα 133. Δεν μπορεί να ζητάς την ψυχολογία της μάνας και του Γιωργή πριν την προσευχή, αλλά μέχρι το θάνατο της Αννιώς! Κάτι δεν κατάλαβες. Προφανώς σας ζητάνε να πείτε ποια είναι η ψυχολογία του παιδιού όταν τελειὠνει η παραμονή του στην εκκλησία και της μάνας όταν πια την αποπέμπει ο παπάς.

  16. εχεις δικαιο!! συγγνωμη δικο μου το λαθος!
    τωρα επειδη δεν μας εχει παραδοσει τις σελιδες 136-138 πως να γραψω ποια ειναι η ψυχολογια τους? 🙂

    1. Να γράψεις πώς αισθάνεται ο μικρός Γιωργής, ότα επιστρέφει στο σπίτι κι έχοντας ακούσει τη μητέρα του να θέλει να τον «ανταλλάξει» με την αδερφή του και πώς αισθάνεται η μητέρα που δε βρίσκει άλλο τρόπο πλέον να κρατήσει ζωντανή τη μικρή Αννιώ.

    1. Λυπάμαι, αλλά δεν κατάλαβα την ερώτηση. Αν θέλεις ξαναδιατύπωσέ την κι όχι σε greeklish, αν γίνεται.

  17. Γεια σας έχω μια ερώτησει μπορείτε να μου την απαντήσετε ? ο Κώστας Μπαλάσκας αναφερόμενος στο εργο του Γ.Βιζυηνού παρατηρεί. Η καθαρεύουσα του Βιζυηνού ανοίγει το δρομο στη δημοτική οχι μονον γιτί οι ήρωρες μιλουν στην δημοτική αλλά κυρίως γιατί ο ιδιος ο συγγραφέας διακατέχεται απο το λαικό αίσθημα . Επαληθευεται αυτή η άποψη στο απόσπασμα που σας δόθηκε ? Να τεκμηριώσεται την απάντηση σας ?

    1. Δε μου λες ποιο είναι το απόσπασμα, αλλά αν παρατηρήσεις τη γλώσσα της Α ενότητας θα διαπιστώσεις ότι η καθαρεύουσα είναι πολύ κοντά στη δημοτική.

      1. Το απόσπασμα ειναι απο η ασθενής δεν εκοιματο μεχρι μακράς προσπάθειας κατ.ωρθωσε να υιοθετήση

      2. Το απόσπασμα είναι απο η ασθενής δεν έκοιματο μέχρι μακράς προσπάθειας κατ.ωρθωσε να υιοθέτηση

  18. Να τεκμηριωθει με βαση το διηγημα η αποψη οτι τα πεζογραφηματα του βιζυηνου μας αποκαλυπτουν ενα ολοκληρο μικροκοσμο στις πολλαπλες σχεσεις των ατομων που τον αποτελουν με το φυσικο κ μεταφυσικο περιβαλλον τους..

    1. «Από το διήγημα περνάει όλος ο κύκλος της θρακιώτικης ζωής: γέννηση, θάνατος, χαρές, πίκρες…
      Λαϊκές αντιλήψεις για την έκβαση της «αρρώστιας», ιεροτελεστία επίκλησης της ψυχής ενός πεθαμένου προσφιλούς προσώπου, το εθιμικό της υιοθεσίας»
      Ο μικρόκοσμος των ανθρώπων της Θράκης στα μεσα του 19ου αι.

  19. Συγχαρητήρια για την εξαιρετική προσπάθεια σας να βοηθάτε τους μαθητές σας. Καλό κουράγιο! Είμαι συνάδερφος.

  20. μια ερώτηση να σας κάνω αν γίνεται…στην ερμηνεία της θέσης που θέλει τον βιζυηνό να διακατέχεται από λαικό αίσθημα εκτός από την διμορφία της γλώσσας πρέπει να αναφερθούμε και στο αυτοβιογραφικό στοιχείο που κυριαρχεί?

    1. Νομίζω πως μπορεί να αξιοποιηθεί ο βιωματικός χαρακτήρας του έργου. Εξάλλου έχει γραφτεί πως τα δηγήματά του ρέπουν προς το οικογενειακό απομνημόνευμα και η οικογένεια του Βιζυηνού ήταν μια κλασική λαϊκή οικογένεια της Βιζύης του 19ου αι. Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί και η καταγραφή λαογραφικού υλικού (εθίμων, παραδόσεων και αντιλήψεων του λαού) σε όλο το διήγημα.

  21. ευχαριστώ πάρα πολύ…!αν και τελικά δεν μου ζητήθηκε κάτι τέτοιο!στο παράθεμα όμως μου έδωσαν το τέλος του «Μεταξύ πειραιώς και νεαπόλεως «και μας ρώτησαν να συσχετίσουμε τίτλους τέλη και να ερμηνεύσουμε την αποχώρηση του αφηγητή !2 απορίες έχω …πρώτον ο τίτλος (μεταξύ…) έχει αινιγματικό χαρακτήρα?έγραψα πως δεν γεννάει κάποιο αίνιγμα όπως ο πρώτος αλλά ο απρόσωπος χαρακτήρας που έχει του δίνει ένα μυστηριακό ύφος…ισχύει? και δεύτερον Τι στο καλό εννοεί αποχώρηση????εγώ έγραψα για την αποχώρηση του αφηγητή από αυτοβιογραφικο δηλαδη ότι εξισώνεται με τα υπόλοιπα πρόσωπα του έργου απλά ταυτόχρονα διηγείται την ιστορία και ερμήνευσα και την σιωπή (στο αμαρτημα)και την απουσια (στο μεταξυ…) αυτο ηθελε?τι ζητούσε εν τέλει?

  22. »αμάρτημα της μητρός μου» γιατί ο συγγραφέας επιλέγει η αποκάλυψη να γίνει από την μάνα??

    1. Από ποιον θα μπορούσε να γίνει; Σκέψου πόσο θα έχανε σε αμεσότητα το διήγημα αν επέλεγε να αφηγηθεί ο ίδιος τη στιγμή της αποκάλυψης! Εξάλλου κάτι τέτοιο δε συνάδει με την οπτική γωνία της αφήγησης.

  23. Την Τετάρτη, 6 Νοεμβρίου 2013, στη Λέσχη Ανάγνωσης που οργανώθηκε στην Αίγινα, συζητάμε αυτό το διήγημα του Βιζυηνού. Ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη να σας συναντήσω εδώ…

    1. Ζηλεύω! Μακάρι να μπορούσα να συμμετάσχω, αλλά πώς να φτάσεις από την Κατερίνη στην Αίγινα! Για απορίες στη διάθεσή σας. Είναι το αγαπημένο μου διήγημα.

  24. Κα Παξιμαδάκη γειά σας, θα ήθελα να ρωτήσω και εγώ κάτι. Ίσως μπορείτε να με βοηθήσετε. Όπως βλέπω γνωρίζετε το διήγημα πλύ καλά. Α) η κοσμοθεωρία του συγγραφέα, όπως φαίνεται στο κείμενο και β) αν η θέση του συγγραφέα, το μήνυμα του έργου είναι πειστικό ή συζητήσιμο. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

  25. Κα Παξιμαδάκη θα ήθελα κατ’αρχήν να σας συγχαρώ που έχετε πετύχει τέτοιο επίπεδο επικοινωνίας με τα παιδιά, αλλά και να σας εκμυστηρευτώ την ανακούφισή μου διαβάζοντας τις απαντήσεις σας. Επιτέλους μέσω του blog σπάει το άβατο της σχολικής αίθουσας και μπορούμε να ανταλλάξουμε σκέψεις και προβληματισμούς μας για να συνεργαστούμε..

    1. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά λόγια. Παίρνω κουράγιο να συνεχίσω. Είναι πολύ ωραίο να υπάρχει ένας διάλογος με αφορμή τη λογοτεχνία κι αυτό επιδιώκω. Στη διάθεσή σας.

  26. Καλησπέρα και από εμένα. Είμαι συνάδελφος και είναι η δεύτερη φορά που διδάσκω το μάθημα της λογοτεχνίας. Πόσο διαφωτιστική είστε!!!! Μπράβο σας για την προσπάθειά σας!!!!!!! Μακάρι όλοι οι συνάδελφοι να ενεργούν όπως καταφέρνετε με επιτυχία να ενεργείτε και εσείς!!!!!!!

  27. θα ήθελα και εγώ να σας ρωτήσω κάτι. Γράφω διαγώνισμα στον Κρητικό και στο Αμάρτημα της μητρός μου. Είναι δυνατόν να πέσουν και τα δύο συνδυαστικά. Δηλαδή υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στα δύο κείμενα; Ευχαριστώ!!!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.